Post Apoc-1

Het was een donkere ochtend.
We liepen samen de heuvel op.
Niet zo ver uit elkaar dat je zou denken dat we elkaar niet kennen.
Maar ook weer niet hand in hand.
Er gloeit een licht over de heuvel heen.
We lopen nog steeds de heuvel op.
Boven aangekomen zien we waar het licht vandaan komt.
Samen kijken we ernaar, zonder woorden.
Ik zei kus me, je bent prachtig.
Laat we deze laatste dagen mooi beleven.
De horizon brandde schitterend in de duisternis.

The ride

Looking up
Looking down
Everybody's saying "Hey hey"
Everybody's walking around
But who's enjoying the ride.

I joined a gym
Worked the weights
Up and down
Up and down
Nobody's saying "hey hey"
Nobody's making a sound
Do they know about the ride.

I got turned on by some hips
Saw them going
Left and right
Left and right
Tried to say the "Hey hey"
But I didn't make a sound
I'm not enjoying the ride

Words of the day, or the night, or the mind.

This morning when I woke up.
I fell a little further down.
It felt like a daydream.
Or a fever.
Seeing a part of me that I'm not supposed to see.
It was like the skyline burnt beautifully on the horizon.

 

Why not

Don't act, crazy
Don't say, maybe
It's just another life we're living
There is no need to rush it
No need, to blush about it
Just look in my eyes and see it through

Will you ever be a smile on my face
Without something to be said
The fuel in your heart should never give in
Just let it out and set fire to your skin

Het is geweest

Iets in mij zegt dat ik van veel dingen af moet.
Noden, driften, verlangen.
Dingen willen die dusdanig van mij staan, dat het hopen erop rationeel gezien een grote waarschijnlijkheid tot verdriet heeft.
L'animale rationale regeert niet waar de passie huist.
De rede kan slechts zijn tot de vlam van de liefde opleeft en alles verzengt in een verscheurend vuur.
Maar vuur dat brand zonder voeding moet sterven, anders zal het de aarde verteren.
Nu is de tijd om te zuchten.
Straks is de tijd voor verdriet.
Onzichtbare tranen voor iets dat nooit was.
Het is tijd voor nieuwe dromen over dingen die nog nooit zijn geweest. 

Een spinsel diep in de nacht

When I woke up
I was watching the sky
I looked how it burned
It felt like lasting forever

Holding you in my arms
Loving you
Watching you
Let it be enough

Let it be alone
Kissing you
Holding you
Let it be enough

The sky burned forever
Tell me it was enough
Deeper trust
Tell me how you know

Holding you
Let it be enough
Kissing you
Tell me that you know

Gevaar

Een meisje in het blauw
zit op een bankje met een jongen in een pak

ik zie ze kussen vanuit de trein
en voel wat raars in mijn buik

Wanneer was de laatste keer
dat een man zo naar mij keek?

Herinneringen kolken naar boven,
een vaag spoor van emoties achterlatend




De trein zoeft weg
Tevreden kijk ik naar de ongevaarlijke bomen

The dreamwalker

I'm awake
but not really living
I'm dreaming through my day

I try
but am not really giving
all I see is grey

I cry
but it's not at all forgiving
the feeling is there to stay

I die
and finally soil is bringing
 the peace I always sought